dob
Helemaal in m'n (k)nopjes
- Lid sinds
- 28 mei 2002
- Berichten
- 2.371
Mensen, ik heb deze bak onlangs gekocht en ben er waanzinnig blij mee.
Een paar tips voor het nageslacht
Random patches
Altijd een leuke feature, de mogelijkheid om in bepaalde mate een random patch te creëren als startpunt, zeker bij een 8 operator FM synth.
De editor die ik gebruik ondersteunt het helaas niet.
(http://synth-voice.sakura.ne.jp/fs1r_editor_english.html)
Maar wat schetst mijn verbazing (of achteraf eigenlijk niet):
na het vervangen van de batterij die het interne geheugen in stand houdt, zijn alle interne gebruikers-patches "scrambled". Ze geven noisy geluiden af, radio achtige ruis, bliepjes, etc.
Het is alsof ik stiekem heb zitten circuit benden met het ding
De gemiddelde patchnaam ziet er nu zo uit " *5 ~ƒ. ø".
Dus voor wat random patches, licht even de batterij uit zijn voetje. Dit gaat bijzonder gemakkelijk, de batterij is niet gesoldeerd maar zit in een vervang-vriendelijk klemmetje. Je duuwt hem even opzij tegen de veer zodat je hem kunt opwippen aan de geduuwde kant.
Of maak ergens een schakelaar die de batterij onderbreekt, om in de geest van Rheed Ghazalla te blijven
Denk dat dit overigens voor alle synthesizers wel werkt, maar over het algemeen krijg je meestal onbruikbare waardes als je geen mate-van-randomness kan meegeven per parameter. Ik heb ook wel 's software gehad voor een TX81Z die alles random kon maken, maar dan had je in 9 van de 10 gevallen geen enkel geluid meer. Dus onbruikbaar.
De FS1R krijgt echter bruikbare waardes. Deels komt dat denk ik door de architectuur waarin de patch eigenlijk alleen timbre bepaalt, en de meer periferie "standaard" zaken als ADSR, volume, pan, etc. door de performance bepaald worden. Je neemt dus hierna een onaangetaste (ROM) performance om door de aangetaste voices te scrollen.
Anderzijds zou het zo kunnen zijn dat als bepaalde data niet leesbaar zijn er een bruikbare default wordt gebruikt.
Interface
Sowieso valt me de interface van de FS1R allesinds mee; eenmaal eraan gewend is de architectuur strak en logisch. Nu ben ik wel opgegroeid met een Yamaha FM homecomputer (MSX), misschien scheelt dat
Het feit dat je door patches kunt wandelen maar dat settings als ADSR en fx routing blijven zoals het was, past precies bij de manier waarop ik werk. Ik wil inderdaad timbres scrollen en dat b.v. m'n ADSR instellingen blijven zoals ik ze al gezet heb.
En timbres maak ik met de editor, dat is geen doen met die menu's.
Maar vervolgens heb je tijdens het creatieve proces van een track toch de instelmogelijkheden snel bij de hand van filter cutoff en ADSR met de 4 draaiknoppen.
Het wel even wennen om te weten wat in een patch (voice) zit en wat in een performance, hoe je welke waardes aanpast en wanneer je welke moet opslaan.
Ook is het fijn dat de menu's onthouden waar je de laatste keer was, dus je kunt zo doorklikken. Ik vind het altijd fijn om door algoritmes te scrollen, dus telkens als ik naar voice edit ga, hoef ik maar 3 of 4 keer enter te drukken en ik ben weer bij m'n favoriete parameter.
Nog een handige functie is dat je een aantal noten kunt instellen die je wilt afspelen als "demo" van een geluid. Je drukt dan op "play" en de eerste noot wordt gespeeld, nog eens drukken en de tweede wordt gespeeld... zo kun je even snel horen hoe een patch klinkt in het laag, midden en hoog.
Multi timbral via de individual outs
Ik heb deze unit gekocht mede ook omdat hij multitimbraal is en 4 uitgangen heeft; mijn intentie was vanaf het begin om het ook zo in te zetten.
Even leek het erop dat het feest niet doorging, en dat zag ik op verschillende forums ook voorbij komen: dat de main outs altijd nog alles bij elkaar zouden summen, zodat hetgeen dat je wilt scheiden naar de individual outs toch ook nog op de standard outs naar buiten komt.
Maar ik wil het liefst alles apart op m'n mengpaneel binnen krijgen.
Gelukkig is het wel mogelijk om de ene part over de main outs te sturen en de andere part over de individuele outs.
Je zet, zoals bekend van de manual, op het part dat je individueel wilt uitsturen de parameter "insEfSw" op "on".
Nu is de truc (die niet uit de manual blijkt) om het lekken van de insert terug naar de main outs bus te voorkomen de volgende: Ga naar "effect->Ins", en dan naar de laatste 3 parameters.
Dit zijn "SendIns->Rev", "SendIns->Var" en "InsDryLevel".
Deze zet je allemaal op 0. Et voila!
Zo doende is er geen routing meer van je insert terug naar de main outs bus.
En blijkbaar wordt de insert naar de individuele outputs gestuurd.
En je hebt ook nog steeds beschikking over allerlei effecten op deze insert.
Dit is geloof ik een performance setting, dus performance wel even opslaan.
Sound
Ja die sound, he. Met de jaren ben ik analoog evangalist geworden, maar dit is de eerste bak in een lange rij komen en gaan van digitale synths in mijn kribbe, die niet terug de markt op gaat.
Het is een kwalitatief goed geluid, ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven, het is muzikaal en ligt prettig in het gehoor. Het is effectief.
Verdict, ofzo
Laat je niet misleiden door de lauwe demo's op youtube. Ja, er zitten mooie e-piano's in en brilliante pads, maar dat zijn bruut gedomestiseerde patches. Gebruik ze als beginpunt van een avondje editten, en breng het wilde beest terug. Voel je je avontuurlijk en heb je sounddesign ambities, neem dan als startpunt een patch uit de "fx" categorie. Vaak geeft het doorscrollen van de algoritme's al hele aardige resultaten.
Laat je ook niet misleiden door wilde verhalen van mensen die de interface geen kans hebben gegeven. Hij is diep, maar logisch en bruikbaar. Hoe zou jij dan met de beperkte mogelijkheden van het display, knopjes en draaiknopjes de interface gemaakt hebben? Ik denk dat Yamaha -gegeven de mogelijkheden van een plat 19'' rack, tegenover het aantal parameters- met een brilliante interface op de proppen is gekomen. Ze hebben goed doorgrond wat eerstelijns functies moeten zijn en wat tweedelijns.
Als ik dit vergelijk met andere interfaces die erom bekend staan lastig te doorgronden te zijn (Spectralis, anyone?), is dit eigenlijk nogal eenvoudig om te begrijpen en te leren. Er is goed gebruik gemaakt van alle knoppen, en zodra je hem begrijpt is alles waarlijk logisch en zelfs handig.
Als je houdt van experimenteren of dol bent op pads, dan weet ik niet waarom je deze bak nog niet in je arsenaal hebt.
Een paar tips voor het nageslacht
Random patches
Altijd een leuke feature, de mogelijkheid om in bepaalde mate een random patch te creëren als startpunt, zeker bij een 8 operator FM synth.
De editor die ik gebruik ondersteunt het helaas niet.
(http://synth-voice.sakura.ne.jp/fs1r_editor_english.html)
Maar wat schetst mijn verbazing (of achteraf eigenlijk niet):
na het vervangen van de batterij die het interne geheugen in stand houdt, zijn alle interne gebruikers-patches "scrambled". Ze geven noisy geluiden af, radio achtige ruis, bliepjes, etc.
Het is alsof ik stiekem heb zitten circuit benden met het ding
De gemiddelde patchnaam ziet er nu zo uit " *5 ~ƒ. ø".
Dus voor wat random patches, licht even de batterij uit zijn voetje. Dit gaat bijzonder gemakkelijk, de batterij is niet gesoldeerd maar zit in een vervang-vriendelijk klemmetje. Je duuwt hem even opzij tegen de veer zodat je hem kunt opwippen aan de geduuwde kant.
Of maak ergens een schakelaar die de batterij onderbreekt, om in de geest van Rheed Ghazalla te blijven
Denk dat dit overigens voor alle synthesizers wel werkt, maar over het algemeen krijg je meestal onbruikbare waardes als je geen mate-van-randomness kan meegeven per parameter. Ik heb ook wel 's software gehad voor een TX81Z die alles random kon maken, maar dan had je in 9 van de 10 gevallen geen enkel geluid meer. Dus onbruikbaar.
De FS1R krijgt echter bruikbare waardes. Deels komt dat denk ik door de architectuur waarin de patch eigenlijk alleen timbre bepaalt, en de meer periferie "standaard" zaken als ADSR, volume, pan, etc. door de performance bepaald worden. Je neemt dus hierna een onaangetaste (ROM) performance om door de aangetaste voices te scrollen.
Anderzijds zou het zo kunnen zijn dat als bepaalde data niet leesbaar zijn er een bruikbare default wordt gebruikt.
Interface
Sowieso valt me de interface van de FS1R allesinds mee; eenmaal eraan gewend is de architectuur strak en logisch. Nu ben ik wel opgegroeid met een Yamaha FM homecomputer (MSX), misschien scheelt dat
Het feit dat je door patches kunt wandelen maar dat settings als ADSR en fx routing blijven zoals het was, past precies bij de manier waarop ik werk. Ik wil inderdaad timbres scrollen en dat b.v. m'n ADSR instellingen blijven zoals ik ze al gezet heb.
En timbres maak ik met de editor, dat is geen doen met die menu's.
Maar vervolgens heb je tijdens het creatieve proces van een track toch de instelmogelijkheden snel bij de hand van filter cutoff en ADSR met de 4 draaiknoppen.
Het wel even wennen om te weten wat in een patch (voice) zit en wat in een performance, hoe je welke waardes aanpast en wanneer je welke moet opslaan.
Ook is het fijn dat de menu's onthouden waar je de laatste keer was, dus je kunt zo doorklikken. Ik vind het altijd fijn om door algoritmes te scrollen, dus telkens als ik naar voice edit ga, hoef ik maar 3 of 4 keer enter te drukken en ik ben weer bij m'n favoriete parameter.
Nog een handige functie is dat je een aantal noten kunt instellen die je wilt afspelen als "demo" van een geluid. Je drukt dan op "play" en de eerste noot wordt gespeeld, nog eens drukken en de tweede wordt gespeeld... zo kun je even snel horen hoe een patch klinkt in het laag, midden en hoog.
Multi timbral via de individual outs
Ik heb deze unit gekocht mede ook omdat hij multitimbraal is en 4 uitgangen heeft; mijn intentie was vanaf het begin om het ook zo in te zetten.
Even leek het erop dat het feest niet doorging, en dat zag ik op verschillende forums ook voorbij komen: dat de main outs altijd nog alles bij elkaar zouden summen, zodat hetgeen dat je wilt scheiden naar de individual outs toch ook nog op de standard outs naar buiten komt.
Maar ik wil het liefst alles apart op m'n mengpaneel binnen krijgen.
Gelukkig is het wel mogelijk om de ene part over de main outs te sturen en de andere part over de individuele outs.
Je zet, zoals bekend van de manual, op het part dat je individueel wilt uitsturen de parameter "insEfSw" op "on".
Nu is de truc (die niet uit de manual blijkt) om het lekken van de insert terug naar de main outs bus te voorkomen de volgende: Ga naar "effect->Ins", en dan naar de laatste 3 parameters.
Dit zijn "SendIns->Rev", "SendIns->Var" en "InsDryLevel".
Deze zet je allemaal op 0. Et voila!
Zo doende is er geen routing meer van je insert terug naar de main outs bus.
En blijkbaar wordt de insert naar de individuele outputs gestuurd.
En je hebt ook nog steeds beschikking over allerlei effecten op deze insert.
Dit is geloof ik een performance setting, dus performance wel even opslaan.
Sound
Ja die sound, he. Met de jaren ben ik analoog evangalist geworden, maar dit is de eerste bak in een lange rij komen en gaan van digitale synths in mijn kribbe, die niet terug de markt op gaat.
Het is een kwalitatief goed geluid, ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven, het is muzikaal en ligt prettig in het gehoor. Het is effectief.
Verdict, ofzo
Laat je niet misleiden door de lauwe demo's op youtube. Ja, er zitten mooie e-piano's in en brilliante pads, maar dat zijn bruut gedomestiseerde patches. Gebruik ze als beginpunt van een avondje editten, en breng het wilde beest terug. Voel je je avontuurlijk en heb je sounddesign ambities, neem dan als startpunt een patch uit de "fx" categorie. Vaak geeft het doorscrollen van de algoritme's al hele aardige resultaten.
Laat je ook niet misleiden door wilde verhalen van mensen die de interface geen kans hebben gegeven. Hij is diep, maar logisch en bruikbaar. Hoe zou jij dan met de beperkte mogelijkheden van het display, knopjes en draaiknopjes de interface gemaakt hebben? Ik denk dat Yamaha -gegeven de mogelijkheden van een plat 19'' rack, tegenover het aantal parameters- met een brilliante interface op de proppen is gekomen. Ze hebben goed doorgrond wat eerstelijns functies moeten zijn en wat tweedelijns.
Als ik dit vergelijk met andere interfaces die erom bekend staan lastig te doorgronden te zijn (Spectralis, anyone?), is dit eigenlijk nogal eenvoudig om te begrijpen en te leren. Er is goed gebruik gemaakt van alle knoppen, en zodra je hem begrijpt is alles waarlijk logisch en zelfs handig.
Als je houdt van experimenteren of dol bent op pads, dan weet ik niet waarom je deze bak nog niet in je arsenaal hebt.
De FS1R is en blijft een erg mooie synth. Afgelopen jaar was mijn batterij helaas ook leeg en ik heb dat voornamelijk als vervelend ervaren, omdat ik toch een aantal patches was kwijtgeraakt. Maar ook weer niet zoveel hoor, want editten doe ik zonder computer dus dat kan soms een hele klus zijn. 
