Modulatie m.b.v. twee koppen van cassetterecorders?

ProgHead

Gepokt en gemazeld
Lid sinds
26 februari 2019
Berichten
5.354
Locatie
Zeist
Bij het opruimen en ordenen van oud elektronica spul kwam ik wat losse koppen van cassetterecorders tegen. En toen vroeg ik mij af of je daar nog iets mee kunt. Vervolgens bedacht ik dat je die twee koppen dicht bij elkaar zou kunnen zetten en daar dan als modulatie met een strookje magnetiseerbaar en/of geleidend materiaal tussen heen en weer zou kunnen wiebelen. Heeft dat effect? Is zoiets al bekend? Ik heb er nu zelf geen tijd voor om daarmee aan de slag te gaan...
 
Aanvullend nog: de bedoeling is dus om een te moduleren signaal de ene kop in te sturen en gemoduleerd bij de andere kop weer op te vangen. De modulatie geschiedt dan door het strookje materiaal dat tussen de twee koppen heen en weer wiebelt. Het strookje materiaal kan eventueel ook bestaan uit de tanden van een draaiend tandwiel. Of wacht eens: doet de motor synth al niet zoiets?
 
Er is op yt een kerel die sratched met koppen. Er is een andere kerel die bandopnemers ombouwt zodat de koppen draaien op,de tape. Heel,zot
bah een ipad typt ellendig
 
Bij mijn opzet is er geen tape. De twee koppen staan in elkaars buurt zodat je een signaal van de ene kop naar de andere kunt sturen. Zolang er verder niets gebeurt zou het signaal onvervormd van de ene naar de andere kop gestuurd moeten kunnen worden (afgezien van een verzwakking van het signaal). Maar als je nu tussen de twee koppen met magnetiseerbare en/of geleidende materiaalstrookjes gaat zitten wiebelen zou er lijkt mij modulatie van het signaal moeten optreden. De vraag is dan of dat een voor audio interessante vorm van modulatie is.
 
Als de koppen echt zo dicht bij elkaar staan dat ze direct signaal van de record kop naar de afspeel kop overdragen heb je eigenlijk een signaaltrafo nagebouwd, met de record kop als primaire en de afspeel kop als secundaire spoel. Een stukje metaal er tussen zal dan de overdracht verbeteren net als een metaal-kern van een trafo. Bewegen van de kern zal niet heel veel met het signaal doen verwacht ik, misschien zal de frequentiekarakteristiek en fase iets veranderen. Het zal subtiel zijn, maar subtiele effecten zijn soms ook bruikbaar.
Als de koppen verder van elkaar staan zal een magnetiseerbaar stukje materiaal zich misschien wel als tape gedragen? Dus dan heb je een soort variabele tape delay.
Volgens mij best leuk om mee te experimenteren. Maar je moet wel wat electronica hebben om signaal voor te versterken voor de ene kop en na te versterken voor de andere.
 
Die laatste video is al bijna wat ik bedoel, alleen wordt daarbij nog geen modulatie toegepast door met materialen in de tussenruimte tussen de record-kop en de afspeel-kop te wiebelen.
 
Als de koppen echt zo dicht bij elkaar staan dat ze direct signaal van de record kop naar de afspeel kop overdragen heb je eigenlijk een signaaltrafo nagebouwd, met de record kop als primaire en de afspeel kop als secundaire spoel. Een stukje metaal er tussen zal dan de overdracht verbeteren net als een metaal-kern van een trafo. Bewegen van de kern zal niet heel veel met het signaal doen verwacht ik, misschien zal de frequentiekarakteristiek en fase iets veranderen. Het zal subtiel zijn, maar subtiele effecten zijn soms ook bruikbaar.

Vanuit een formule voor de spanningsoverdracht van een trafo waarin ook de afmetingen, magnetiseerbaarheid en geleiding van de kern worden verrekend zou je dan een indruk moeten kunnen krijgen van het soort van modulatie dat er bij variatie van die kern te verwachten is.
 
Vanuit een formule voor de spanningsoverdracht van een trafo waarin ook de afmetingen, magnetiseerbaarheid en geleiding van de kern worden verrekend zou je dan een indruk moeten kunnen krijgen van het soort van modulatie dat er bij variatie van die kern te verwachten is.
Klopt. Maar het wordt wel snel erg ingewikkeld. Volgens mij bevatten die koppen ook al stukjes kern. Dus je hebt drie stukken metaal, mogelijk verschillende, met air-gaps er tussen. Ik denk dat je in dit geval verder komt met uitproberen tot je iets vindt dat leuk klinkt.
 
Ja - wiskundig wordt het inderdaad heel ingewikkeld, heb net even op internet gezocht. :(

Door een tandwiel met de tanden tussen de twee koppen te laten draaien kun je overigens ook met audio-frequenties moduleren.
 
In plaats van een verengalm. Dan gebruik je een oude floppydisk die laat je rondraaien.
met de ene kop schrijf je, de andere die leest. De snelheid van het draaien moet dan ook te regelen zijn. Het meer of minder uitwissen doe je met ongeveer 60khz (regelbare wisselstroom) onhoorbaar hoog.

Even voorstellen hoe het zit. Het is geen onzin. Die ervaring heb ik nog uit de zestiger jaren met bandrecordertjes van zestig gulden die alleen een gelijkstroomwiskop hadden. Met een hoge wisselstroom wisfrequentie 60Khz komen de `magneet korreltjes` mooier door elkaar te liggen. Om en om. Vergelijk het met een vacht van hond of kat of vloerkleed als die naar éen kant op ge-aait wordt dan wordt de informatie ook een platte boel verglijkbaar met gelijkstroom.
 
Laatst gewijzigd:
Nog wat aanvullende info.
De opnamekop wordt niet via de band gedemagnetiseerd maar via de normale voormagnetisering (bias in het Engels, afkomstig van de wisoscillator alleen veel zwakker dan het signaal op de wiskop) en het op te nemen
 
Hi @ProgHead leuk dat ik je hier ook even tegenkom want ik moest laatst even aan jou project denken en nu kom je met een topic waar mijn gedachte ook even over ging.
In mijn jeugd gebruikte ik een cassette recorder om data op mn computer te zetten. Is dat niet iets wat ook in jou analoge computer zou werken?

 
@MstrFX In wezen gaan zulke experimenten terug naar de begintijd van de elektronische muziek, toen geluidseffecten vooral werden bereikt door tape versneld, vertraagd of achterstevoren af te spelen; te verknippen en herschikt weer aan elkaar te plakken, etc. In mijn huidige opzet past dat niet goed, want mijn bedoeling is om van wiskundige vergelijkingen uit te gaan die mij voor audio interessant lijken en die dan op mijn analoge computer te programmeren. Daarvoor heb ik vooral modules nodig die elementaire wiskundige bewerkingen op signalen uitvoeren. Ook heb ik liefst generatieve patches, dus zonder externe input zoals opnames op tape. De "programma's" die je op een analoge computer zet zijn de patches plus de ingestelde parameters. Daar komt idealiter verder geen digitale programmatuur aan te pas, tenzij eventueel als ondersteuning in het geval van hybride analoge computers of als simulatie in het geval van virtuele analoge computers.
 
@ProgHead dank voor je uiteenzetting.

Waarschijnlijk dat ik jou niet begrijp die kans is vele male groter. Ik heb zelf lopen experimenteren met voltages opnemen dus geen audio. Of is het zo dat een tape recorder wel audio opneemt en dat converteert naar electronische voltages? Mijn oude Atari st kon ook d.m.v een converter box smpte pulsen uitzenden.” Een highfrequency-signaal dat bestaat uit een stroom pulsen die wordt geproduceerd door een tijdcodegenerator die wordt gebruikt om tape te coderen om bewerken en synchroniseren te vergemakkelijken. Ook gekend als longitudinal fime code”. Waar ik op doel is dat ik even fantaseerde dat je wellicht met een tapedeck wiskundige signalen kunt clonen van bestaande modules. Die kun je vervolgens ook automatiseren met trigger en snelheid on/of. (Wellicht is dit hybride idd)

Vind het erg inspirerend allemaal maar dit wiskunde niveau ga ik nooit meer halen maar blijf het volgen.
 
Een belangrijke module voor analoge computers is de vermenigvuldiger. Gegeven twee ingevoerde voltages V en W komt daar (V*W)/C uit, waarbij de noemer C een met de module gegeven standaard voltage is dat er voor zorgt dat er geen overload optreedt en dat het uitgangssignaal opnieuw in Volts is in plaats van in Volts in het kwadraat (in een deugdelijke formule moeten ook de eenheden kloppen ;-) ). De vermenigvuldiger module heet in de Eurorack wereld een ringmodulator. Voor de duidelijkheid: hoe stel je je in een dergelijk geval het met behulp van een tapedeck clonen van wiskundige signalen van een vermenigvuldiger module voor? Ik begrijp de bedoeling niet...
 
Een ringmodulator is eigenlijk een suppersnelle tremmelo. Pulserend met een bepaalde instelbare (sinus) frequentie. Alleen te horen als er geluid door gaat. Ik dacht eerder dat het iets was voor en mondharmonica om te proberen zolang die nog niet electonisch zijn.
 
Nou in een eerdere post beschrijf je het gebruik van twee tape koppen en doormiddel van heen een weer bewegen magnetiseerbaar materiaal dan wel het voorgestelde tandwiel.
Kortom een vervanger voor onbeschreven tape. In mijn fantasie is de tape dus beschreven met wiskundige signalen. Meer om polariserende funkties over een modulator te testen zoals een ringmodulator kan. Als ik het begrijp.

Ik dacht dat er misschien een tussenweg was om niet veel dure eurorack te hoeven kopen.
 
Aanvullend nog: de bedoeling is dus om een te moduleren signaal de ene kop in te sturen en gemoduleerd bij de andere kop weer op te vangen. De modulatie geschiedt dan door het strookje materiaal dat tussen de twee koppen heen en weer wiebelt. Het strookje materiaal kan eventueel ook bestaan uit de tanden van een draaiend tandwiel. Of wacht eens: doet de motor synth al niet zoiets?

Dit doet denken aan een toonwielorgel (Hammond),
m.a.w. zonder de sturende kop heb je met dat bewegende metaal in de buurt vd opnemer ook al een signaal-generator component die in het verhaal terecht komt.
 
Back
Top