Behringer Crave

Vers van de pers:



Analog Semi-Modular Synthesizer with VCO, Classic Ladder Filter, 32-Step Sequencer and 16-Voice Poly Chain.

199 dollar, of 149 euro!

Behringer_Crave_Synthesizer.jpg
 
Last edited by a moderator:
Ik hoop t voor je, heb je m al bespeeld? :D
alleen als ik lees op diverse fora. Synths for the people (ik heb t jou niet horen zeggen,voor de duidelijkheid) dan denk ik altijd meteen aan de volkswagen kever en dat is een beetje eng imo.:duivels:
 
Oke. Het toetsenbord v/d Volka Keys slaat nergens op, maar deze heeft geen toetsenbord. Een V. Keys is goedkoper dan deze en je moet bij deze ook nog zelf een t.bord kopen. Dus 100% zijn ze niet te vergelijken maar ik persoonlijk vond ze qua "idee er achter" en mogelijke doelgroep een beetje op elkaar lijken. Geen aparte EG voor filter en Amp, zo minimaal mogelijk maar dan wel ietsje beter als een T.E. Pocket Operator of een K. Monotron. Dus met een redelijke Osc (op de V. Keys kun je 3 stemmig polyfoon spelen) en een aardig filter (die van de B. Crave is 24 dB!). Ze zijn natuurlijk niet exact hetzelfde, maar ik denk dat ze voor die prijs zo'n beetje dezelfde doelgroep aan moeten spreken. Leuk beginners synthje voor een bodemprijs waar nog best een lekkere "grom" en "jank" uit te persen is.
 
Al het spul van Behringer gebruikt gelijkaardige kwaliteit potentiometers en condensatoren, dus we hebben onderhand na een paar decennia Behringer toch wel een beeld wat je ervan kan verwachten. Het zal geen halve eeuw meegaan zoals de good old military grade synths, maar bij Behringer valt het normaal gezien ook niet van ellende uit elkaar in de eerste week. Met hun productieproces is er zelfs voor 150 euro nog wel ruimte om er geen echte brol in te steken.
 
Ik merk dat sommige het niet leuk vinden als de Volca's of andere instrumenten (Boutiques) als speelgoed worden afgeschoten. Ikzelf heb die term nog nooit gebruikt op het forum maar kom hem hier wel vaak tegen.
De term speelgoed kan misschien kwetsend over komen, maar sommige dingen zijn qua bouwvorm toch echt te vergelijken met dingen die je in de speelgoedwinkel kan vinden.
Kleine priegelknopjes, potentiometers die bijna tegen elkaar geplakt zijn, overmatig plastic gebruik,... zijn toch allemaal dingen die je aan speelgoed doen denken?
Ik vind dan ook niet dat je daar aanstoot aan moet nemen. Misschien vind je het niet leuk omdat je net je zuurverdiende centen aan iets gegeven hebt want iemand anders dan afkraakt?

Ik vind de interface bij toestellen dusdanig belangrijk dat ik nooit vrede kan nemen met bovenstaande opgesomde dingen (het blijft uiteraard allemaal persoonlijk en we zijn allemaal verschillend).
Iets wat je vlot en leuk wil kunnen bedienen moet dusdanig doordacht ontworpen zijn dat dit ook effectief mogelijk is (anders krijg je vroeg of laat ergernis).
Dat heeft 0,0 te maken met snobisme maar louter met het feit dat ik een halve autist ben op het vlak van interface, gebruiksgemak en feeling (gecombineerd met mijn vrij dikke vingers).

De Crave lijkt me in dat opzicht een handzaam en leuk geprijsd instrument. Dat hij geen toetsen heeft vind ik geen argument; liever geen toetsen dan slechte toetsen.
Met dit prijskaartje zal hij vast veel mensen verleiden tot een aankoop. Iets waar Behringer zit op te rekenen en vast al incalculeerde in de verkoopsprijs.
 
Ik merk dat sommige het niet leuk vinden als de Volca's of andere instrumenten (Boutiques) als speelgoed worden afgeschoten. Ikzelf heb die term nog nooit gebruikt op het forum maar kom hem hier wel vaak tegen.
De term speelgoed kan misschien kwetsend over komen, maar sommige dingen zijn qua bouwvorm toch echt te vergelijken met dingen die je in de speelgoedwinkel kan vinden.
Kleine priegelknopjes, potentiometers die bijna tegen elkaar geplakt zijn, overmatig plastic gebruik,... zijn toch allemaal dingen die je aan speelgoed doen denken?
Ik vind dan ook niet dat je daar aanstoot aan moet nemen. Misschien vind je het niet leuk omdat je net je zuurverdiende centen aan iets gegeven hebt want iemand anders dan afkraakt?

Ik vind de interface bij toestellen dusdanig belangrijk dat ik nooit vrede kan nemen met bovenstaande opgesomde dingen (het blijft uiteraard allemaal persoonlijk en we zijn allemaal verschillend).
Iets wat je vlot en leuk wil kunnen bedienen moet dusdanig doordacht ontworpen zijn dat dit ook effectief mogelijk is (anders krijg je vroeg of laat ergernis).
Dat heeft 0,0 te maken met snobisme maar louter met het feit dat ik een halve autist ben op het vlak van interface, gebruiksgemak en feeling (gecombineerd met mijn vrij dikke vingers).

De Crave lijkt me in dat opzicht een handzaam en leuk geprijsd instrument. Dat hij geen toetsen heeft vind ik geen argument; liever geen toetsen dan slechte toetsen.
Met dit prijskaartje zal hij vast veel mensen verleiden tot een aankoop. Iets waar Behringer zit op te rekenen en vast al incalculeerde in de verkoopsprijs.

Goed dat je dit nog even zo belicht.
Het was ook niet m'n bedoeling mensen te kwetsen maar voor mezelf beschouw ik net zoals jij sommige instrumenten niet als een volwaardig instrument terwijl een ander er vrede mee heeft.
In bijv het geval van de volca heb ik me vanaf het begin afgevraagd waarom ze niet de Volca range een paar tientjes duurder hebben gemaakt en het in een wat betere behuizing stoppen.
Ik heb bijv ook me regelmatig geergerd aan m'n SE-02 die ik als synth best goed vind maar waarom ze die zo klein hebben gemaakt, ik heb vanaf het begin me afgevraagd waarom ze de behuizing niet 10 cm breder en 5 cm dieper hebben gemaakt zodat je de knoppen net wat meer ruimte geeft.
Dat hoeft niet veel meer te kosten maar zorgt wel voor een veel fijner bedieningsgemak terwijl ik echt geen grote handen heb.
Wat dat betreft doet Behringer het in ieder geval goed.
 
Ik vind dat dat allemaal wel erg goed meevalt ivm die Boutiques en die Volca's. Ikzelf heb geen kleine handen en geen dunne vingers. Heb 3 Boutiques (TR-09, TB-03, SH-01a) en 2 Volca's (Volca Sample en Volca Bass) en heb mij nooit geërgerd of vond het nooit storend dat de knopjes te klein waren of te dicht bij elkaar stonden. Ik kan er in ieder geval goed mee overweg...
 
In bijv het geval van de volca heb ik me vanaf het begin afgevraagd waarom ze niet de Volca range een paar tientjes duurder hebben gemaakt en het in een wat betere behuizing stoppen.
Ik heb bijv ook me regelmatig geergerd aan m'n SE-02 die ik als synth best goed vind maar waarom ze die zo klein hebben gemaakt, ik heb vanaf het begin me afgevraagd waarom ze de behuizing niet 10 cm breder en 5 cm dieper hebben gemaakt zodat je de knoppen net wat meer ruimte geeft.
Kwestie van gokken door de fabrikant aan wie je zo'n apparaat kunt verkopen. In het geval v/d Volca's is het zo dat ze zo beperkt zijn dat een muzikant die op moet treden met z'n instrument nooit een Volca zal kopen: te weinig mogelijkheden. Tja, aan wie zou je zo'n apparaat dan kunnen slijten zullen ze bij Korg hebben gedacht? Misschien aan mensen die nooit optreden en wat willen pielen ("spelen") met een synth. Dan moet 'ie op batterijen, en moet 'ie makkelijk in een rugzak kunnen. Wat dat betreft vind ik het concept v/d Volca geslaagd. Zoals Steve303 al zegt: het is bedoeld voor wat [Duits] "spielerei". Eigenlijk een beetje speelgoed. Ik ben dan ook erg in mijn sas met mijn Korg Volca Keys. Onderweg (met een koptelefoon) bij kennissen (aansluiten op een gitaarversterker en met een lage zaagtand de muren eruit blazen) of op de bank wat sequences programmeren. Heerlijk. Ik ben er echter van overtuigd dat je 'm nooit in een studio of op een podium zal zien.

Wat betreft de Boutique SE-02 Moog kloon ben ik het met je eens. Da's zo'n goede Moog kloon dat je er "echt wat mee kan" qua mogelijkheden en sound. Je zou er mee moeten kunnen optreden of gebruiken in je thuis-studio. Met een goed klavier erop aangesloten. Maar door de priegelknopjes is 'ie daar niet voor geschikt. Ondanks dat de Boog patchgeheugen noch sequencer heeft is die denk ik beter geslaagd. Aan de andere kant lees ik dat jij toch daadwerkelijk een SE-02 in bezit hebt. Dus zo erg is het ook weer niet. Had je de SE-02 gekocht toen de Boog nog niet uit was of wilde je gewoon een sequencer en patchgeheugen?
 
Wat betreft de Boutique SE-02 Moog kloon ben ik het met je eens. Da's zo'n goede Moog kloon dat je er "echt wat mee kan" qua mogelijkheden en sound. Je zou er mee moeten kunnen optreden of gebruiken in je thuis-studio. Met een goed klavier erop aangesloten. Maar door de priegelknopjes is 'ie daar niet voor geschikt. Ondanks dat de Boog patchgeheugen noch sequencer heeft is die denk ik beter geslaagd. Aan de andere kant lees ik dat jij toch daadwerkelijk een SE-02 in bezit hebt. Dus zo erg is het ook weer niet. Had je de SE-02 gekocht toen de Boog nog niet uit was of wilde je gewoon een sequencer en patchgeheugen?

Ik kocht de SE-02 toen ie net uit was, nog wat voor de Boog.
En het was leuk dat er op dat moment een kortingsaktie was dus ipv 599 waar ie overal voor stond kostte die toen 499, dat vond ik een mooie deal.
Ik vond het een monosynth met veel mogelijkheden, het enigste wat me altijd geirriteerd heeft is de grootte van dat ding en de knopjes.
Ik bedoel, wat maakt nou een paar tientjes uit op zo'n bedrag als ie daardoor net even wat ruimer is en iets grotere knoppen?
 
voor wie het leuk vind; een livestream met de helft over de Crave en daarna de Oddeysee
Ik vind die oddeysse wel een mooie bak hoor.

 
Laatst gewijzigd:
Er zijn er nochtans die dat wel doen, oa Blake baxter gebruikt de volca keys zowel in de studio als live....

Geweldig, je weet dus nooit of iets meer een beetje speelgoed is of niet. Benieuwd hoe men de Moog Mother 32, pardon Behringer Crave gaat gebruiken.
 
Back
Top