chip machine bakt DNA

Kenneth

Kenneth

In the demilitarized zone
Lid sinds
24 februari 2015
Berichten
813
Locatie
Gent
Op de dag van vandaag zijn DNA-sequenties nu zo snel te synthetiseren dat gebruik als data-opslag een serieuze optie wordt.

Een paar wetenschappers hebben zich daarop gefocust en hebben hun systeem bewezen door de eerste twee maten van het mario bros liedje met een eerder bedacht codering systeem op te slaan in DNA dat ze dan opnieuw hebben laten afspelen.

Ik zou hier een duidelijk mooie ilustratie kunnen plaatsen maar ik denk dat dit niet zal mogen door copyrights

Dit geeft enorm veel opslagcapaciteit in een heel heel klein compakt formaat

Bron: mens & molecule

Dus wie weet, binnen kort allemaal desoxyribonucleïnezuur in onze daw PC :D

nee nee tzal wel nog net voor morgen zijn, tzal wel nog een tijdje duren ;)
​
 
https://www.mensenmolecule.be/nieuws/chipmachine-bakt-dna

00b6fe729a24df18a483e00e1514cdc059a25cac.jpeg


Arjen Dijkgraaf | dinsdag 20 oktober 2020

DNA-sequenties zijn nu zo snel te synthetiseren dat gebruik als data-opslag een serieuze optie wordt.

Met dank aan de halfgeleiderindustrie, schrijven George Church en collega’s van het Wyss Institute in Nature Communications. Als bewijs hebben ze de eerste twee maten van het muziekje van Super Mario opgeslagen in DNA, volgens een eerder bedacht coderingssysteem. De 110 bits bleken inderdaad afspeelbaar. De illustratie laat zien hoe het ongeveer werkt.

Van de halfgeleiderbranche leende Church een digital micromirror device (DMD), waarmee je een oppervlak kunt belichten met uv-licht. Elke pixel is daarbij afzonderlijk in en uit te schakelen, zodat je niet met vooraf gemaakte maskers hoeft te werken.

De DNA-synthese vertrouwt hij toe aan terminal deoxynucleotidyl transferase (TdT), een natuurlijk enzym dat botweg elke streng verlengt met elk nucleotide dat toevallig beschikbaar is. Om te functioneren heeft TdT een metaalion zoals Co2+ nodig als cofactor. En de truc is dat je die ionen het grootste deel van de tijd opgesloten houdt in DMNP-EDTA, een uv-gevoelig ‛kooitje’.

Als reactor dient een glasplaatje met een reeks putjes. Op de bodem van elk putje leg je de beginstukken van je DNA-strengen vast. Je doet er een oplossing bij van TdT, gekooid Co2+ en één type nucleotide. En dan belicht je met je DMD de onderzijde van elk putje, waarin dat nucleotide de volgende ‛letter’ moet vormen. Alleen daar laat DMNP-EDTA zijn Co2+ los, zodat TdT zijn werk kan doen. Na 10 tot 20 s, de tijd die ongeveer nodig is om één nucleotide aan het DNA te zetten, schakel je het uv-licht uit waarna DMNP-EDTA het Co2+ meteen weer vangt. Daarna spoel je de reactanten weg en vervangt ze door verse, met een volgend nucleotide. Door om de beurt A’s, T’s, C’s en G’s toe te voegen en selectief te belichten, bouw je in elk putje een andere sequentie op.

Vergeleken met de omslachtige organisch-chemische procedures die nu nog dienen voor DNA-synthese, zou het veel sneller moeten werken. Bovendien kun je volgens Church veel langere strengen in één keer maken.
Zie meer...
 
Leuk, zo'n MIDI file. Ja, en dan met CRISPR-CAS je favoriete liedjes in het DNA van je kinderen en kinds kinderen etc plakken.
 
En dan krijgt je dataopslag plotseling corona ofzo?
 
Het uitlezen kost al redelijk veel tijd (en daar zit dan weer de nodige voorbereiding aan vast), voor het schrijven van een stuk DNA met een bepaalde lengte is toch wel de nodige apparatuur en kennis noodzakelijk. Ook is de machine die daarvoor nodig is aardig aan de prijs... (Ik werk bij een DNA service laboratorium)
 
Ach ja, dat zeiden ze aan het begin van het Humane Genome Project ook. 3D-printers? Mobiele telefoons? Met een beetje slimme tactiek kan Einstein On The Beach op de korte arm van mijn kleinkinds Y-chromosoom.
 
Je dient in te loggen of je te registreren om een bericht te kunnen plaatsen.
Back
Top