[Piano] Moody------ Bartology
- Thread starter Bartology
- Start date
Meerrrr!!!!
Ik vind eigenlijk vooral twee dingen vervelend, wat tracks betreft:
1. Tracks die niet gewoon direct voor iedereen downloadbaar zijn;
2. Mensen die zeuren om commentaar.
Hoog tijd dus om deze te beluisteren!
Weer een mooie track! Goed gespeeld (één take?
), mooi ook zoals je met het tempo speelt. Echt knap.
Puntjes van kritiek: ik vind het dynamisch nogal vlak. Je hebt een standaardniveau, waar je soms iets bovenuit komt, vooral met rechts, maar dat resulteert meestal in een soort tikkende klank (op 0:48, 1:11 en 1:46; probleempje misschien in je pianosample?). En je zou wat mij betreft mogen eindigen bij 1:45 (beetje een mosterd-na-de-maaltijd-gevoel).
Op een ander vlak: waar heb ik nou eigenlijk naar geluisterd? Ik bedoel: ik vind het een mooi nummer, past inderdaad goed bij een regenachtige dag (zie jouw AcidPlanet-commentaar), maar verder? Stel je zou een cd mogen uitbrengen, hoeveel van dit soort tracks zouden er dan op komen? Wat ik bedoel te zeggen: ik heb vaak bij dit soort muziek het gevoel dat het inwisselbaar is; er had ook iets anders gespeeld kunnen worden. Er is geen gevoel van noodzaak (zo van: deze noten, deze muziek, iets anders was misplaatst geweest). Zie bijvoorbeeld Adam & Eve van The Flower Kings: daar staat één pianonummer van 1:10 op (Days gone by). Meer had niet gekund, dat was teveel geweest, maar die ene kan, vooral omdat het aansluit bij het vorige nummer en erg goed in elkaar zit. Dan ontstaat er een bepaald gevoel van noodzaak. Was het nummer langer geweest of stond er nog zo'n track op het album, dan was dat gevoel weggeweest. Als je zoiets in je muziek kunt inbouwen:
Maar misschien is dit ook wel érg persoonlijk geneuzel (onze band is nu instrumentaal, dus dit is voor ons/mij een belangrijke kwestie), en zo lang je toch geen cd's uitbrengt is het ook niet zo heel erg van toepassing misschien... Zei ik al dat ik het eigenlijk gewoon een goede track vind?
1. Tracks die niet gewoon direct voor iedereen downloadbaar zijn;
2. Mensen die zeuren om commentaar.
Hoog tijd dus om deze te beluisteren!
Weer een mooie track! Goed gespeeld (één take?
), mooi ook zoals je met het tempo speelt. Echt knap.Puntjes van kritiek: ik vind het dynamisch nogal vlak. Je hebt een standaardniveau, waar je soms iets bovenuit komt, vooral met rechts, maar dat resulteert meestal in een soort tikkende klank (op 0:48, 1:11 en 1:46; probleempje misschien in je pianosample?). En je zou wat mij betreft mogen eindigen bij 1:45 (beetje een mosterd-na-de-maaltijd-gevoel).
Op een ander vlak: waar heb ik nou eigenlijk naar geluisterd? Ik bedoel: ik vind het een mooi nummer, past inderdaad goed bij een regenachtige dag (zie jouw AcidPlanet-commentaar), maar verder? Stel je zou een cd mogen uitbrengen, hoeveel van dit soort tracks zouden er dan op komen? Wat ik bedoel te zeggen: ik heb vaak bij dit soort muziek het gevoel dat het inwisselbaar is; er had ook iets anders gespeeld kunnen worden. Er is geen gevoel van noodzaak (zo van: deze noten, deze muziek, iets anders was misplaatst geweest). Zie bijvoorbeeld Adam & Eve van The Flower Kings: daar staat één pianonummer van 1:10 op (Days gone by). Meer had niet gekund, dat was teveel geweest, maar die ene kan, vooral omdat het aansluit bij het vorige nummer en erg goed in elkaar zit. Dan ontstaat er een bepaald gevoel van noodzaak. Was het nummer langer geweest of stond er nog zo'n track op het album, dan was dat gevoel weggeweest. Als je zoiets in je muziek kunt inbouwen:
Maar misschien is dit ook wel érg persoonlijk geneuzel (onze band is nu instrumentaal, dus dit is voor ons/mij een belangrijke kwestie), en zo lang je toch geen cd's uitbrengt is het ook niet zo heel erg van toepassing misschien... Zei ik al dat ik het eigenlijk gewoon een goede track vind?
