Wat ik (ongeveer) in het andere draadje schreef:
Als er al zo'n maat is, het zal op dit moment nog niet heel nauwkeurig zijn. We weten goed hoe de menselijke perceptie werkt met geluid, maar zou je hetzelfde willen voor subjectieve informatie-inhoud dan zit je op het niveau hoe de hersenen zelf deze informatie verwerken. Daar weten we nog te weinig van om daar echt iets met zekerheid over te kunnen zeggen, vermoedelijk.
ProgHead schreef: "een zekere standaardvorm die voor het gehoor niet van het oorspronkelijke signaal te onderscheiden is. De gezochte maat voor de subjectieve informatie-inhoud hoef je dan enkel nog voor in standaardvorm gebrachte signalen uit te vogelen"
Een "standaardvorm" van witte ruis zal nog steeds in hoge mate lijken op witte ruis zelf. En daarmee behoorlijk afwijken van stilte, terwijl de bedoeling was dat zo'n maat voor die twee gevallen hetzelfde zou zijn, namelijk een hele lage subjectieve informatie-inhoud. Uiteindelijk zul je in het hoofd moeten kijken, want zowel in het geval van stilte en witte ruis zullen de hersenen niet veel "doen" daarmee. Dat zou je eigenlijk moeten meten, wellicht zou je een scala van "standaardvormen" kunnen blootstellen aan een proefpersoon en een MRI maken om die hersenactiviteit te meten, oid. Heel nauwkeurig zal het dan nog niet zijn, waarschijnlijk.
Ter aanvulling, het lijkt me moeilijk om op dit moment zo'n maat van subjectieve informatie-inhoud te ontwikkelen. Vermoedelijk is dit intiem verbonden hoe onze hersenen met aangeboden informatie omgaat. Een nauwkeurig model hoe dit werkt is nog ver weg, op dit moment. Hooguit indirect zou je dit kunnen vaststellen. Het is ook wat anders dan subjectieve maten voor bv. volume, toonhoogte, enz. Want dit zijn fysieke eigenschappen en zoiets als informatie is dat niet. Dat is in beginsel een wiskundige constructie, en hier willen we dan ook nog een subjectieve vorm daarvan. Dat zal nog niet meevallen.