Interessante uitspraak over sampling

Het Europese Hof heeft een belanghebbende uitspraak gedaan omtrent sampling:

https://3voor12.vpro.nl/update~45cd...zaak-voor-de-toekomst-van-samplegebruik~.html

Bottom line: samples mag je zonder toestemming gebruiken, tenzij het nog te herkennen is. Kortom: als je het manipuleert zodanig dat het op het oor niet meer te herkennen is, hoef je je niet druk te maken.

De vraag in volgende zaken wordt nu natuurlijk: waar ligt de precieze grens? Moet de rechter het herkennen? Een groep willekeurige personen wellicht?
 
Ik vraag me af hoe dat vertaald wordt naar de praktijk? Koop ik een plaatje dat geperst is voor 1948, kan ik dan naar hartenlust samplen?
Maar in de VS is het nog niet Publiek domein (daar wordt alles opgenomen voor 1967 nog beschermt tot 2067), hoe gaat dat dan in z'n werk?

Ja interessant punt. Komt vast wel eens voor dat een opname in de VS nog wel beschermd is en hier inmiddels niet meer. Ik denk dat in de praktijk dan voor het gemak toch wordt geprobeerd de sample te clearen - ook voor reproductie / bewerking in de VS. Een alternatief zou zijn dat je ervoor zorgt dat jouw uitgave met de bewerking niet beschikbaar is in de VS. Met digitale releases tegenwoordig kan dat natuurlijk een beetje problematisch zijn. Ik weet niet waar de grenzen liggen en of je bijvoorbeeld al genoeg doet wanneer je bij beatport / youtube / Itunes etc. ervoor zorgt dat jouw nummer niet door IP-adressen uit de VS kan worden afgespeeld of gedownload.

Maar om het simpel te houden: als jij binnen Nederland 3000 CD's produceert en uitgeeft met een sample erin verwerkt van een plaatje dat geperst is van voor 1948 zit je in principe safe. Wat wel nog kan is dat er nog een auteursrecht rust op de in de opname vervatte muziek en jouw gebruik van de sample een inbreuk daarop oplevert. De duur van het auteursrecht in Nederland is namelijk 70 jaar, en die termijn begint pas te lopen vanaf het overlijden.



En wat als men een exclusiviteitscontract tekend,blijft het termijn dan ook beperkt?

Wat bedoel je met een exclusiviteitscontract? Het is in ieder geval sowieso niet mogelijk om contractueel invloed te hebben op deze termijn.
Waarschijnlijk bedoel je titelexclusiviteit? Daarmee kun je als platenlabel voorkomen dat de artiest de nummers opnieuw opneemt (juridisch gezien ontstaat er dan een nieuw fonogram) en uitbrengt op een ander label. Maar dat zal geen invloed hebben op de duur van bescherming van het fonogram.
 
Ja interessant punt. Komt vast wel eens voor dat een opname in de VS nog wel beschermd is en hier inmiddels niet meer. Ik denk dat in de praktijk dan voor het gemak toch wordt geprobeerd de sample te clearen - ook voor reproductie / bewerking in de VS. Een alternatief zou zijn dat je ervoor zorgt dat jouw uitgave met de bewerking niet beschikbaar is in de VS. Met digitale releases tegenwoordig kan dat natuurlijk een beetje problematisch zijn. Ik weet niet waar de grenzen liggen en of je bijvoorbeeld al genoeg doet wanneer je bij beatport / youtube / Itunes etc. ervoor zorgt dat jouw nummer niet door IP-adressen uit de VS kan worden afgespeeld of gedownload.

Maar om het simpel te houden: als jij binnen Nederland 3000 CD's produceert en uitgeeft met een sample erin verwerkt van een plaatje dat geperst is van voor 1948 zit je in principe safe. Wat wel nog kan is dat er nog een auteursrecht rust op de in de opname vervatte muziek en jouw gebruik van de sample een inbreuk daarop oplevert. De duur van het auteursrecht in Nederland is namelijk 70 jaar, en die termijn begint pas te lopen vanaf het overlijden.

Er is nog een bijkomend probleem; namelijk waar de kopieerrechten werden vastgelegd. Een voorbeeldje: in theorie zijn er opnames van ene Glenn Miller (gestorven in 1944) te vinden die zouden moeten voldoen aan de eisen van de Nederlandse wetgeving om in het publiek domein te zijn. Echter is dat niet zo.
Waarom?
Omdat alle opnamen van Glenn Miller bij Amerikaanse auteursrechten verenigingen (zusterorganisaties van Buma/Stemra, Sabam ea) ingeschreven zijn.

En nu komt het opmerkelijke; Nederlandse of Belgische auteursrechten verenigingen behartigen ook de rechten van hun Amerikaanse zusterorganisaties. En als een werk daar wel nog onder kopieerrecht staat, dan klinkt de klok hier net zoals dat die Amerika klinkt. Maw dan is dat werk nog steeds beschermd ongeacht of de lokale wetten hier iets anders zeggen.

Hier zit de subtiliteit: Had Glenn Miller niet bij een Amerikaans, maar enkel bij een Nederlands organisatie zoals de Buma/Stemra zijn rechten laten vastleggen, dan was ie nu waarschijnlijk wel in het publiek domein geweest. Dat zou je toch denken niet? Echter werkt Buma/Stemra ook samen met auteursrechtorganisaties uit andere landen.

En dus werden hun kopieerrechten ook bij internationale organisaties ingeschreven waaronder de VS met als gevolg; dat ze even lang zullen worden beschermd als het land waarin ze ingeschreven zijn.

Dat is nogal een hokus pokus truk niet?
 
Er is nog een bijkomend probleem; namelijk waar de kopieerrechten werden vastgelegd. Een voorbeeldje: in theorie zijn er opnames van ene Glenn Miller (gestorven in 1944) te vinden die zouden moeten voldoen aan de eisen van de Nederlandse wetgeving om in het publiek domein te zijn. Echter is dat niet zo.
Waarom?
Omdat alle opnamen van Glenn Miller bij Amerikaanse auteursrechten verenigingen (zusterorganisaties van Buma/Stemra, Sabam ea) ingeschreven zijn.

En nu komt het opmerkelijke; Nederlandse of Belgische auteursrechten verenigingen behartigen ook de rechten van hun Amerikaanse zusterorganisaties. En als een werk daar wel nog onder kopieerrecht staat, dan klinkt de klok hier net zoals dat die Amerika klinkt. Maw dan is dat werk nog steeds beschermd ongeacht of de lokale wetten hier iets anders zeggen.

Hier zit de subtiliteit: Had Glenn Miller niet bij een Amerikaans, maar enkel bij een Nederlands organisatie zoals de Buma/Stemra zijn rechten laten vastleggen, dan was ie nu waarschijnlijk wel in het publiek domein geweest. Dat zou je toch denken niet? Echter werkt Buma/Stemra ook samen met auteursrechtorganisaties uit andere landen.

En dus werden hun kopieerrechten ook bij internationale organisaties ingeschreven waaronder de VS met als gevolg; dat ze even lang zullen worden beschermd als het land waarin ze ingeschreven zijn.

Dat is nogal een hokus pokus truk niet?

Waar baseer jij dit op? Welke bron?

Je lijkt er vanuit te gaan dat de duur van het reproductierecht iets is wat op het fonogram rust en dat die termijn dan overal toepasbaar is. Dat is niet zo. Of een fonogram/werk in het 'publieke domein' is gevallen, zal per land verschillen. Naar mijn weten is het zo dat je in de situatie die je hierboven schetst, binnen Nederland het werk/fonogram gewoon kunt gebruiken als zijnde een werk/fonogram dat in het publieke domein is gevallen.

Wel is er internationale regelgeving (Berner Conventie, CvR, Overeenkomst van Genève etc.) die bepaalde regels bevatten over zulke situaties, maar volgens mij niet op de manier zoals jij stelt. Eigenlijk is jouw stelling
'als een werk daar wel nog onder het kopieerrecht staat, dan klinkt de klok hier net zoals dat die in Amerika klinkt'
alleen kloppend als je er van maakt:
'als een werk daar niet meer onder het kopieerrecht staat, dan klinkt de klok hier net zoals dat die in Amerika klinkt'
omdat op grond van art. 33a WNR dan de kortere termijn geldt (de VS is partij bij de Overeenkomst van Genève). Een regel die zegt dat je dat bij een langere termijn ook zou moeten toepassen is mij niet bekend. Maar ik hoor het graag als die toch wel bestaat!

Dat een rechthebbende in de VS een rechtszaak tegen jou zou kunnen beginnen (in de VS) is iets wat los staat van de bescherming binnen Nederland (of andere BC-landen). Zoals in m'n vorige post gezegd zul je dus wel (denk ik) met de exploitatie van het werk of reproductie van het fonogram moeten oppassen om zo'n rechtszaak te voorkomen.
 
om het voor jullie ff duidelijk te maken
auteursrecht bestaat uit 2 delen
tekst 50% en muziek 50%
dus akkoorden zeggen maar de helft
het is vooral de melodie of zang die het onderscheid maakt
dus hoewel dezelfde akkoordreeks lijkt op iets
kan door de melodie /zang van een originele compositie gesproken worden
dus dat oordeel van blurred lines is niet ok
Amerika he

Dus volgens jou kan er geen volledig auteursrecht op instrumentale muziek zitten cq kan instrumentale muziek vrij gekopieerd worden? Beetje klepel-klok verhaal dit natuurlijk.
 
Waar baseer jij dit op? Welke bron?

Je lijkt er vanuit te gaan dat de duur van het reproductierecht iets is wat op het fonogram rust en dat die termijn dan overal toepasbaar is. Dat is niet zo. Of een fonogram/werk in het 'publieke domein' is gevallen, zal per land verschillen. Naar mijn weten is het zo dat je in de situatie die je hierboven schetst, binnen Nederland het werk/fonogram gewoon kunt gebruiken als zijnde een werk/fonogram dat in het publieke domein is gevallen.

Wel is er internationale regelgeving (Berner Conventie, CvR, Overeenkomst van Genève etc.) die bepaalde regels bevatten over zulke situaties, maar volgens mij niet op de manier zoals jij stelt. Eigenlijk is jouw stelling
'als een werk daar wel nog onder het kopieerrecht staat, dan klinkt de klok hier net zoals dat die in Amerika klinkt'
alleen kloppend als je er van maakt:
'als een werk daar niet meer onder het kopieerrecht staat, dan klinkt de klok hier net zoals dat die in Amerika klinkt'
omdat op grond van art. 33a WNR dan de kortere termijn geldt (de VS is partij bij de Overeenkomst van Genève). Een regel die zegt dat je dat bij een langere termijn ook zou moeten toepassen is mij niet bekend. Maar ik hoor het graag als die toch wel bestaat!

Dat een rechthebbende in de VS een rechtszaak tegen jou zou kunnen beginnen (in de VS) is iets wat los staat van de bescherming binnen Nederland (of andere BC-landen). Zoals in m'n vorige post gezegd zul je dus wel (denk ik) met de exploitatie van het werk of reproductie van het fonogram moeten oppassen om zo'n rechtszaak te voorkomen.

Zelf heb ik de vraag gesteld aan auteursrechtenvereninging Sabam toen ik wilde weten welke werken er notabene in de publiek domein waren. Eerst dacht de persoon dat ik het over covers had, maar als bleek dat ik een opname wou herwerken dan bleek dat niet mogelijk te zijn. En toen ik ook vol ongeloof de lokale wetten aangaf, dan werd mij verteld dat deze 'basis rechten' zijn; maw een opname waar verder geen rechten (lees beheersmaatschappij) aan verbonden zijn. En mits zoals ik al eerder aangaf zij ook instaan voor het beheer van werken van zusterorganisaties uit andere landen, regelen zij ook de rechten van die werken.

Als laatste gaf die persoon ook aan dat als dit niet het geval zou zijn geweest, het internet al lang barstensvol zou hebben gestaan met opnames in het publiek domein. En ik moet het hen nageven het aantal sites die zogezegd publiek domein opnames aanbieden zijn idd op één hand te tellen.

Nu, al dit gezegd hebbende - ga gerust ook eens aankloppen bij Buma/Stemra, ik vermoed dat ze daar een gelijklopend verhaal gaan voorleggen. Maar wie weet?
 
Laatst gewijzigd:
Katy Perry is nu aan de beurt:
https://www.digitalmusicnews.com/201...gement-guilty/

Aangeklaagd door een Christlijke band die claimt dat haar nummer lijkt op iets wat ze zelf ooit gebrouwen hebben. Ook gaat het hier net zoals bij Blurred Lines niet op sampling maar om het jatten van en idee.

Hou maar op met muziek maken dan. Als het al verboden is om inspiratie te hebben.. Heb het geckeckt maar lijkt in de verste verte niet op elkaar.

goed nieuws!

https://www.nu.nl/muziek/6038349/ka...agiaat-nummer-dark-horse-in-hoger-beroep.html
 
Back
Top