Heb je ook angst voor muziek maken?

[klinkske]

Lekkere opener he?
ik stel al jaren muziek maken uit, uit angst.
Omdat ik t niet kan. Omdat ik verwacht afgeremd te worden door problemen allerlei. Omdat ik maar 1,5 u tijd heb die dag.
Omdat mijn vrouw vrij is en ze vast liever quality tijd wil of dat duivels vervelend klusje aangepakt wil zien.
Hardcore uitstelgedrag dus. Maar vooral angst om op je muur van kennis te stuiten zodat je niet verder geraakt naar ‘beter nummer’, naar dat extra laagje in de track dat t af maakt. Naar dat stukje buiten je comfortzone dat je niet verholpen krijgt.
Duiken in manuals die je je dom doen voelen omdat t niet werkt of je t niet begrijpt of je op een bug stoot.
En die bug melden blijkt geen bug. Of krijgt NI of Ableton niet verholpen en blijkt een handrem.
Dit soort shit dus.

Nog iemand last van? Dacht er een nummer over te maken, met tekst van alle dingen waar mensen bang of angstig van zijn ( zonder dit zelf te vermelden: muziek maken)

 

[gemmetje]

Nog iemand last van? Dacht er een nummer over te maken, met tekst van alle dingen waar mensen bang of angstig van zijn ( zonder dit zelf te vermelden: muziek maken)

Nee, maar je hebt zelf duidelijk je therapie al gevonden

Laat je vooral niet remmen door aannames (misschien is je vrouw wel blij als je even 1,5 uur uit haar ogen bent) en manuals die je denken te vertellen wat je met je gear moet doen. (misbruik rules !)

Succes met je nummer, laat je 'm effe horen aub ?

 

[kobuz]

Andere dingen doen en daarmee uitstellen om aan de slag gaan is wel herkenbaar. Ik merk het dat zodra de basis staat het erg lang duurt voor ik het echt uit ga werken, ook omdat bij dat uitwerken de moeilijke dingen komen als fills, variatie, arrangement etc. Het uitzoeken van nieuwe gear is daar bij mij een groot voorbeeld van andere dingen doen ipv muziek maken (het is nooit genoeg), maar ook een groot onderdeel van de fun die ik in de studio heb. Dat heeft het voor mij een stuk leuker gemaakt: ik HOEF niet perse nummers af te maken om het leuk te hebben met de gear. Dat gezegd hebben, heb ik eind vorig jaar wel een cursus gedaan om meer to the point te leren werken om zo toch weer tot wat meer resultaat te komen. Een grote eye opener was hier in het creatieve proces: klinkt het goed, neem het op en klaar. Niet eindeloos midi tracks bewaren met automation in gaan tekenen etc om het maar eindelijke nog aan te kunnen passen. Werk met wat je hebt ipv met iets dat nog iets anders zou kunnen zijn. Daarnaast belangrijk om als iets niet helemaal lekker lijkt te passen, zet het even uit. Mis je het niet, gooi het weg en focus op wat wel goed klinkt.

Uiteindelijk leer je het meest van een nummer af maken en moet je je realiseren dat er altijd wel wat (of heel veel) te verbeteren is. Als je kan accepteren dat je dan gewoon mee kan nemen naar een volgend nummer is het ook niet meer zo erg. Dat perfecte nummer ga je toch niet maken.

Qua gear en mogelijkheden, soms kan ik nog wel een avondje kwijt raken omdat ik denk dat iets op een bepaalde manier zou moeten werken, maar dat kan ik steeds meer los laten. Ik hoef niet alle ins en outs van alles te weten, als er maar tof geluid uit komt

 

[Tom 32]

De angst is herkenbaar en dan niet alleen op het gebied van muziek.
Bang om niet goed genoeg te zijn, bang om kennis te delen omdat je misschien achterloopt met die kennis, bang om te vragen etc.etc.etc.

Het heeft me in het verleden in een aantal zaken ernstig belemmert en dat doet het soms nog wel, maar het weerhoudt me inmiddels niet meer om dingen te doen.
Ik maak dus wel muziek, maar heb moeite met dingen afmaken en het resultaat te delen.
Ik ben niet zo bedreven in het maken van een goede mix (of daar ben ik in ieder geval bang voor) en hoewel ik als het erop aankomt helemaal niet bang ben voor kritiek ben ik wel bang voor de angst voor kritiek.

Wat betreft muziek heb ik geen ander doel dan mij vermaken, dus ernstige gevolgen heeft het vooralsnog niet.
De dingen die ik doe, doe ik met veel plezier en in mijn dagelijkse leven belemmert het me meestal ook niet.
Dat heeft het in het verleden wel gedaan en daar ben ik mee aan de gang gegaan.
Weg is het niet, maar inmiddels meestentijds hanteerbaar. Een begripvolle partner is ook van onschatbare waarde.

 

[flyweight]

ik stel al jaren muziek maken uit, uit angst.

Ik hanteer een aantal regeltjes.

1. Ik maak muziek omdat ik dat will en voor mijn eigen bevrediging
2. trek je niets aan wat een ander vind. Dat boeit niet want het gaat toch om je eigen bevrediging.
3. Als je muziek speelt denk niet na, leer om in de zone te raken waar dingen gewoon gebeuren.
4. Alhoewel ik best wat spullen heb kan ik mezelf goed beperkingen opleggen en dat stimuleerd creativiteit en productiviteit.

Dit Jaar zit mijn focus het pre-wiren van de studio en het ergronomisch en intuitief op te stellen.
Elke keer als je een nieuw apparaat koopt maak je je setup complexer en complexer.
Wellicht voor jouw geen probleem maar wees realistisch hoeveel techniek je aankan.

Dit ziet er op papier makkelijk uit maar in praktijk is het anders.
Ik ken de angst waar je het over hebt alleen met zingen.
Heb periodes dat ik speel schrijf en zing en dan gaat het gewoon of als ik minder in mijn vel zit dan kan het zijn dat ik weer tijd nodig heb om erin te raken.

Als je iets creeerd luister dan alleen naar "het kind" in je.
Je analitische / veroordelende stem stuur je effe de deur uit to je klaar bent.

Je kunt jezelf ook trainen in het creatieve process om in de juiste mindset te raken.

Dit boek gaat hierover lees alleen chapter 1: http://englishonlineclub.com/pdf/Ju... Way - A Spiritual Path to Higher Creativity [EnglishOnlineClub.com].pdf

 

[Robi]

In bepaalde opzichten wel herkenbaar.
Ben zelf echter niet zozeer bang, angstig oid; maar meer wat laks en nonchalant.
Een voorbeeld is dat ik nog niet zo lang een electronische drumkit heb en daar ook erg blij mee ben.
Toch heb ik er nog nauwelijks op gespeeld.
Dit is wel erg jammer en zelfs wat onnodig.
Maar blijkbaar geef ik er toch wat meer de voorkeur aan om me met songtracks in zijn algemeenheid bezig te houden (producing etc).
Daardoor schiet drummen, maar ook (bas)gitaar spelen etc, er helaas wat bij in.

 

[Septic]

ik heb de remedie:

https://www.youtube.com/watch?v=cpTiSrxsmc0

 

[Subatomic]

Herkenbaar. Ik produceer al jaren beginnetjes of niks. Eerst nog dit lezen of die patch nog beter designen. Het leidt tot niks en ook wel schaamte.

Tot ik vond wat voor mij werkt. Een dag in de agenda vrijruimen en gewoon muziek maken. Door de frustratie van het net niet geluid heen gewoon pielen. Een dag lang zonder klusjes tussendoor.

dat werkt voor mij wel om door te breken.

 

[search64]

Jep. Ik maak eigenlijk nooit echt muziek. Ik noodle wat, neem het wel eens op, maar maak niks af.

 

[klinkske]

Wat voor mij werkt is één dag 'programmeren en aansluiten, kiezen en patterns maken, fx kiezen enz" en basic luisteren enz - dag erna pakweg 20 takes jammen, alles opnemen in stereo, beste houden, rest wegsmijten, op SC gooien met enkel een fade out, wat limiting en compr op de master, KLAAR.
Echt multitrack opnemen en daar aan liggen schuren is zo vreselijk saai, ik haat 't echt. Komt ook nergens toe. Of nooit tot 'voldoende' - kan me heel blij voelen na zo'n jam die ik op SC zet. Dag erna herluisteren is vaak al minder, maar beter dan niets

Maar ik ga dat multitrack verhaal toch weer opnieuw en opnieuw proberen, met de nodige angst op 'geen fijn gevoel erna / tijdens / ervoor'

​

 

[FreddyConfetti]

Met zoveel gear en zo een studio zou ik ook angst hebben Less is more...
Werkt heel goed hier. Beetje zelfreflectie doet wonderen. Voor mezelf ontdekt dat ik ITB veel sneller tot tracks kom, dus met pijn in het hart besloten om geen hardware meer bij te kopen en er staat nog genoeg voor die keren dat ik toch knoppen wil draaien of echt analoog wil horen. Jij hebt het niet voor plugins had ik begrepen maar ga gewoon opzoek naar iets dat plezant én productief is. En baken je grenzen af!
Als ik uitstelgedrag begin te vertonen neem ik 1 synth of drummachine en probeer daar wat mee te maken, meestal ook in een andere ruimte als mijn muziekstudio.
Dat betekent dus geen afleiding van andere gear, maar vaak ook geen verbinding met PC, dus geen automation of externe FX. De volgende keer begin je dan met je gemaakte patterns en reeds bestaande idee en dan volgt de rest veel makkelijker

Maar vooral angst om op je muur van kennis te stuiten zodat je niet verder geraakt naar ‘beter nummer’, naar dat extra laagje in de track dat t af maakt. Naar dat stukje buiten je comfortzone dat je niet verholpen krijgt.
Duiken in manuals die je je dom doen voelen omdat t niet werkt of je t niet begrijpt of je op een bug stoot.
En die bug melden blijkt geen bug. Of krijgt NI of Ableton niet verholpen en blijkt een handrem.
Dit soort shit dus.

En die vragen gewoon hier stellen? Daarom zit je hier toch ook op het forum?

 

[krautrock1958]

Echt multitrack opnemen en daar aan liggen schuren is zo vreselijk saai, ik haat 't echt. Of nooit tot 'voldoende'

Da's voor mij herkenbaar.
Als ik een leuk begin heb dan raak ik nog wel 'ns uit de flow doordat het voor mij vaak een zoektocht is hoe ik het een en ander uit moet werken om tot het resultaat te komen wat voor mij acceptabel is.
Bepaalde sounds of trucs met een daw die je moet kennen om nou juist dat ene effect te bereiken.
Daarnaast is mijn talent als instrumentalist zodanig dat ik vaak een keer of zes of soms meer een riedel moet inspelen voor het behoorlijk er op staat en dan nog soms hier en daar moet schaven.
Als ik dan bijv iemand als Dozart hoor dan denk ik wow en dan weet ik gewoon dat ik niet het talent heb om op zo'n niveau iets te maken dus maak ik maar weinig tracks af.
Ik vind ook dat eindeloos schaven en schuren aan een track nogal vervelend want als ik een keer of 20 het nummer gehoord heb dan denk ik van nou weet ik het wel effe.
Wat dat betreft benijd ik wel mensen die gewoon tevreden zijn met een eenvoudige akkoordenstruktuur en wat four on the floor bijv, die maken het zich zelf een stuk makkelijker dan ik doe.
En ik weet dat oefening kunst baart maar ik vind het soms meer frustratie dan plezier en daarom is gewoon een beetje soundspacen voor mij leuker omdat het dan geen afgemaakt resultaat hoeft te worden.

 

[klinkske]

FreddyConfetti
Nee als ik ITB moet werken stop ik er direct mee. Voor je 't weet is mijn muisarm issue terug
En ivm mijn gear: deel uitkiezen en daarmee aan de slag.
Ik las recent een artikel waar men schrijft dat in dat genre de muzikanten hun gear leren kennen en je dat ook hoort aan de muziek, dat helpt heel erg mijn angst beperken, "leren kennen" is net cool om je te laten verbazen door toevalstreffers enz. Enkel meer maken van die treffer (door er meer dan die loop uit te halen) daar zit 'm de ellende

​
Ben gans deze week thuis en ben enkel in de studio geweest om 2 drumcomputers te halen en terugbrengen nadat ze een dosis TLC kregen. Dus ik moet om goed te zijn vandaag echt nog even alles aan zetten... Maar dan moet ik rechtstaan vanaf deze computer en

​ aaaaarrrghhhhhh hier is de angst weer

​
Ben volgende week trouwens ook nog vrij... Zou 't me lukken om meer dan 1 dag in de studio te zitten met alles aan??

​

 

[Der_Mantie]

Gewoon doen, je studio aanslingeren. Het is je eigen snoep winkel, gaan en plezier hebben.

noodelen / pielen is niets mis mee maar juist erg leuk.

Maak muziek die jij tot vind om te maken en laat andermans werk niet leidend zijn. Doe je eigen ding.

etc

 

[Nap]

Angst niet, een beetje schuldgevoel dat er zo weinig concreets uitkomt soms wel. Er gaat bijna geen dag voorbij zonder dat ik met mijn spullen zit te pielen, maar resultaatgericht werken is vaak ver te zoeken. Aan de andere kant, bij een hobby mag dat natuurlijk ook. Ik word al minstens acht uur per dag geacht productief en efficiënt te zijn dus fuck it. Vermaak gaat voor. Zelfs al gaat alles aan het eind van de dag weer uit zonder een seconde muziek opgenomen te hebben.

 

[Disharmonic]

Er gaat bijna geen dag voorbij zonder dat ik met mijn spullen zit te pielen, maar resultaatgericht werken is vaak ver te zoeken. (...) Zelfs al gaat alles aan het eind van de dag weer uit zonder een seconde muziek opgenomen te hebben.

Ik weet niet hoe je precies werkt, maar kan me voorstellen dat wat je doet op zo'n dag toch nuttig kan zijn. Op een later moment, als je door iets waarmee je zat te pielen ideeën krijgt om er iets concreet mee te doen?

Hoewel ik alweer een tijdje aan de gang ben beschouw ik mezelf een beginner, ondanks dat ik vroeger al bezig was met muziek. Als zanger vooral, maar was ook toen aan het experimenteren met wat synths en drumcomputers. Het is nu een beetje hetzelfde als toen, wel ideeën en beginnetjes, maar het is lastig om door te zetten en iets afmaken waar je tenminste iets tevreden mee bent.

Heb ook wat last van een soort omgekeerde GAS, al tijden kijk ik uit naar een uitbreiding voor m'n minimale setup, maar weet op alle mogelijke opties wel iets te bedenken om het vooral niet te kopen. Veel tijd gaat verloren met het opzoeken van info, reviews, video's, enz. Die tijd kan ik beter benutten. Dan toch maar 'ns iets aanschaffen en er gewoon mee bezig gaan.

 

[MacGyverGear]

Ik vermaak me tegenwoordig prima met muziekinstrumenten en apparatuur als ik me even verveel Soms vind ik het ook gewoon leuk om via midi dingen aan elkaar te knopen en een soort van setup uit te denken op basis van die testen. Heel soms druk ik ook de recknop weleens in als het leuk klinkt, maar niet persee om het aan anderen te laten horen.
Maar ik verlies voornamelijk de focus ook doordat ik gewoon teveel spullen heb/wil denk ik. Ik probeerde laatst mijn samplerlijst te updaten maar dacht.. laat maar..
Het gekke is dat ik de laatste 2 jaar alleen maar dingen met gebruik van 1 apparaat heb weten af te ronden.. gewoon de uitdaging (en kick) om het met 1 apparaat te volbrengen en kom je ook in een soort flow van dingen willen vastleggen. Net zoiets als die SFcontest rush ieder jaar

Wat jij zegt Disharmonic herken ik ook wel. Heel veel tijdverlies met onderzoeken op YT of reviews lezen.. maar dat is ook juist goed volgens mij. Weten wat er te koop is, zoals ik hierboven al zei.. in ieder geval accepteren dat het perfecte instrument niet bestaat. Zo kwam ik er laatst weer achter na lang onderzoeken dat ik toch beter geen Roland Integra koop, mede dankzij het onderzoek wat anderen al in real-life gedaan hadden..

 

[flyweight]

Hier puur mijn eigen mening. Iedereen beleeft muziek op zijn eigen manier.

Voor mij is het simpel. Deze hobby gaat om het maken van hele tracks met als uitgangs punt dat ik de enige luisteraar ben.

Hoe moelijk is het nou om van 1 pattern een saaie track te maken.
Doe dat gewoon 1000x en in het process word je beter.

From chapter to version.

Anyhow ik snap best dat veel mensen noodlen leuk vinden. Vind ik ook leuk. maar ik heb geen 30k aan apparatuur gekocht omdat er mooie lampjes op zitten.

Minder ervaren creatieve mensen maken vaak het idee dood voor het geboren is.
Dat is weer die kritisch/analitische kant. ( dezelfde stem die zich afvraagt wat anderen zullen vinden )
Van de ervaren professional producers waar ik studio tijd mee heb gehad zie ik de volgende overeenkomsten.

1. They get easily inspired
2. Na de eerste inspiratie vonk weten ze meteen hoe het moet worden uitgewerkt.
3. Ze hebben een muziekaal zelfvertrouwen
4. Ze spelen een instrument

Die angst waar klinkske die je hebt heeft waarschijnlijk ook met zelfvertrouwen te maken.
kennis, techniek, muziek leer en een instrument spelen kan dat zelfvertrouwen vergroten.

Als ik niet train en dan aan de start van een 10k hardlooprace verschijn hoef ik niet te verwachten dat ik win en zal er weinig zelfvertrouwen zijn.
Daar moet je toch tijd, training en aandacht aan besteden.

 

[sKeLeTvM]

Geen angst hierzo. Wel tijdgebrek. (al is dat door Corona wel ff anders nu...)

 

[klinkske]

Ik heb gisteren een nummertje in elkaar geboxt waar ik wel blij mee ben, ik moet ook wel toegeven dat ik vandaag niet herluistert heb, misschien is dat ook uit angst

Die angst waar klinkske die je hebt heeft waarschijnlijk ook met zelfvertrouwen te maken.
kennis, techniek, muziek leer en een instrument spelen kan dat zelfvertrouwen vergroten.

Als ik niet train en dan aan de start van een 10k hardlooprace verschijn hoef ik niet te verwachten dat ik win en zal er weinig zelfvertrouwen zijn.
Daar moet je toch tijd, training en aandacht aan besteden.

Soms wil ik de poly synths eens laten 'dienen' en dan eindig ik al snel met pret hebben. Niks lijkt goed te passen. Soms denk ik dat ik alle poly's moet verkopen
Behalve de juno60 die is zo lekker , niet normaal. Ok ok en de alpga juno is een lekker master klavier, lekker smal.

Misschien moet ik ergens motivatie vinden om die spreekwoordelijke 3 akkoorden te leren om te punken.