Hoe word je productiever als producer?

Even wat tegenwicht geven. Waarom zou je een track willen maken waar nog foutjes in zitten? Waarom zou je een middelmatige track willen maken als je er met wat meer tijd een goede van kunt maken? Waar komt die behoefte vandaan om zo veel mogelijk tracks te maken in plaats van zo goed mogelijke tracks?

Ik houd niet van over geproduceerde muziek. Daar zit vaak geen gevoel in of blijft er weinig van het oorspronkelijke idee over. Dus wat ruwheid in je track maakt het vaak niet slechter.
maar ja foutjes zijn foutjes....
 
Waar komt die behoefte vandaan om zo veel mogelijk tracks te maken in plaats van zo goed mogelijke tracks?
In mijn geval is het meer een behoefte om minder tijd te besteden aan de minder leuke kanten van het produceren van een track zodat je meer tijd kan besteden aan het perfectioneren van de stukken die je wel leuk vindt en waar je wel goed in bent.
Als je ooit het geluk gaat hebben professioneel aan de slag te kunnen ga je toch nooit een hele track helemaal in je eentje doen. Dan heb je er meer aan als je heel goed bent in je eigen werk (bijvoorbeeld arrangeren) en kan je het mixen en masteren bijvoorbeeld overlaten aan mensen die dat heel goed kunnen.
En als je het als hobby blijft doen is het voor mij zo leuker. Ik kan meer tijd besteden aan wat ik leuk vindt.

Maar het moet wel ergens een creatief proces blijven. Je moet niet van alles een voorgekauwd proces willen maken om alleen maar zo veel mogelijk tracks uit te poepen.
 
Ik houd niet van over geproduceerde muziek. Daar zit vaak geen gevoel in of blijft er weinig van het oorspronkelijke idee over.

Precies dit dus. En daar maak ik me ook keihard aan schuldig. Als ik achter de piano kruip en een liedje zing trek ik me niets aan van timing en klinkt het mooi. Zodra de metronoom in mijn DAW tikt verkramp ik en trek ik - als ik niet uitkijk - elke noot strak. Waarna het nummer na afloop perfect, maar glad klinkt.

Komt bij dat ik als ik lang met een nummer bezig ben vaak niet meer weet of een nummer goed is. De oorspronkelijke inspiratie en het enthousiasme is eruit geslagen. Dan maak ik liever eerst 10 tracks af en kies dan de 3 beste, die ik perfect afmix. Dingen afmaken geeft me trouwens sowieso meer voldoening dan eindeloos schaven.

flyweight "Waar komt die behoefte vandaan om zo veel mogelijk tracks te maken in plaats van zo goed mogelijke tracks?"

Dan wordt het de discussie wat goed is. Ik hoor op de radio veel overgeproduceerde pop. Dat klinkt allemaal prachtig, maar denk je de productie weg dan blijft er vaak een middelmatig liedje over. Zoals ik er nu naar kijk investeer ik liever tijd in betere nummers leren maken. Dan kan ik ze daarna altijd fijn slijpen. Maar ik snap je punt ook hoor :okdan:
 
Het gaat echter om meer dan alleen schaven aan het perfecte geluid, alles strak op de tel zetten of de meest uitgebalanceerde mix. Als je even snel iets opneemt en je laat het daarbij, zul je nooit interessante akkoorden- of tempowisselingen krijgen bijvoorbeeld. Als je te snel verdergaat met een volgend liedje, verzand je al snel in je (eigen) clichés zonder echt iets speciaals op te nemen.

Overgeproduceerde pop houd ik ook niet van, inderdaad juist omdat aan de basis een middelmatig liedje staat. Maar nog altijd kun je beter een goed geproduceerd goed liedje hebben dan een slecht geproduceerd goed liedje.
 
Nog altijd kun je beter een goed geproduceerd goed liedje hebben dan een slecht geproduceerd goed liedje.

Ik zal niet beginnen over slecht geproduceerde goede liedjes. Woeps, doe ik het toch :D

Je hebt een punt hoor. En je moet jezelf wel blijven uitdagen, want middelmaat is er al genoeg.

Onderscheid maken tussen verschillende fases, zoals 4-Tek noemt, vind ik een goede. Dat je tijdens het componeren de lat hoog legt op dat terrein. En je tijdens het produceren echt daar op concentreert. Bij mij loopt het vaak door elkaar. En loop ik te prutsen op de vierkante millimeter, waarna ik het liedje niet meer leuk vind.

Ik zit trouwens regelmatig achter een ouderwetse piano. Ook voor dance-dingen. Kan ik ook niet afgeleid worden :P
 
flyweight "Waar komt die behoefte vandaan om zo veel mogelijk tracks te maken in plaats van zo goed mogelijke tracks?"

Dit is wat uit zijn context.

Dit is puur mijn mening en mijn ervaring. Hoewel ik nog steeds nieuwe concepten om ideee tot stand te brengen probeer is dit wat ik tot nu toe heb uit gevonden.

Het gaat om in een flow te raken en je idee direct volledig ruw uit te werken op dat moment.
Schaven/mixen enz daarna. Hoewel ik dus niet houd om uren te perfectioneren.
Ik heb het niet over mixen maar de timing van de parts, quantize enz. Daar ben ik erg voorzichtig mee.
Das meer iets wat veel in dance word gedaan en wat voor mij dus vaak geen soul heeft.

Kom je niet in een flow dan word het vaak niet iets sterks,
maak je iedere dag een stukje werkt vaak ook niet
Voor de rest om productiever te worden moet je negeren wat andere mensen denken over wat je maakt. Gewoon lekker voor je zelf doen en progressie in je skills boeken.
 
Als je even snel iets opneemt en je ...

Dat bedoel ik dus helemaal niet.
Maar als je een goed idee hebt focus gelijk op het hele nummer in plaats van een perfecte pattern.
Als je een tekening maakt zet je toch ook eerst de hoofd lijnen neer en ga je daarna meer en meer in de details?
 
Onderscheid maken tussen verschillende fases, zoals 4-Tek noemt, vind ik een goede. Dat je tijdens het componeren de lat hoog legt op dat terrein. En je tijdens het produceren echt daar op concentreert.

Daar zit wel wat in ja. Zelf ben ik niet erg goed in mixen, dus ben ik daar relatief veel tijd mee kwijt terwijl het resultaat matig is. Om het leuk te houden als hobby, kun je je dan focussen op het componeren, dat begrijp ik heel goed.

Alleen vind ik persoonlijk niet dat je jezelf een bepaald quotum hoeft op te leggen van een X aantal nummers per jaar, of dat je hoeft te denken, 'O jee, ik ben al weken bezig met dit nummer'. Het duurt zo lang als het duurt, soms ben je snel klaar soms niet.

Overigens deed ik altijd veel langer dan jij over nummers schrijven, daar gingen (met tussenpozen) vele maanden overheen (tegenwoordig maak ik nauwelijks nog iets).
 
Precies dit dus. En daar maak ik me ook keihard aan schuldig. Als ik achter de piano kruip en een liedje zing trek ik me niets aan van timing en klinkt het mooi. Zodra de metronoom in mijn DAW tikt verkramp ik en trek ik - als ik niet uitkijk - elke noot strak. Waarna het nummer na afloop perfect, maar glad klinkt.

Precies dit dus; mensen hebben altijd kleine timingsverschillen dus hou het menselijk en kleine ongelukjes kunnen als het lekker klinkt juist je track menselijk houden.
Ik merk ook als ik iets inspeel en de click loopt mee dat ik wat verkramp, ik trek later wel hier en daar iets een beetje strakker door wat noten in de pianoroll aan te passen maar ik zal nooit alles helemaal strak trekken.
Juist als iets net een fraktie voor of na de tel komt of een noot die bijv iets langer duurt geeft het juist een losse feel.
 
Brian Eno schreef:
"It's very easy to do all these things that computers want you to do, like quantise, or use equal temperament if you're working with a keyboard, or use endless tracks and editing options, and in that way have the computer determine what kind of music you're making. This has been fatal for a lot of people, because the number of options at every stage proliferates exponentially. What I often see in studios is that when one problem can't be solved quickly, for instance the lyric writing, which is always a problem, people start working on non-problems, like let's try 38 different guitar parts on a song and let's play around with the sounds in 150 ways each. A huge amount of attention goes into re-cooking the bit of the track that doesn't need attention. So you need to be very aware of the potential of technology to pull you into screwdriver mode."

.......
 
Precies dit dus; mensen hebben altijd kleine timingsverschillen dus hou het menselijk en kleine ongelukjes kunnen als het lekker klinkt juist je track menselijk houden.
Ik merk ook als ik iets inspeel en de click loopt mee dat ik wat verkramp, ik trek later wel hier en daar iets een beetje strakker door wat noten in de pianoroll aan te passen maar ik zal nooit alles helemaal strak trekken.
Juist als iets net een fraktie voor of na de tel komt of een noot die bijv iets langer duurt geeft het juist een losse feel.
Waarom dan uberhaupt meespelen met die kaarsrechte klik? Er zijn hele mooie (kontakt-achtige) programma's die alles meeschalen met het Tempo van je sessie.. zo kan je (je eerste partij) inspelen op een wat losse beat, die al enigzins in de feel is van het nummer. Daarna kan je die uitzetten, vervangen, whatever

Leuke uitdaging kan ook zijn, helemaal het grid eens los te laten.. en in een sample / multi programma te werken, a la Audition e.d., alles in 1x audio en ook je eerste track op je eigen "innerlijke" metronoom inspelen en dan stacken. Na een partij of 3 a 4 stacken, kan je daar een loop uitsnijden, en dan pas besluiten, deze te "vangen" in het grid van de DAW

Dit vergt wel meer speelkunsten dan midinoten intekenen, of midi inspelen op een metronoom die je heel langzaam zet om erna te versnellen..
 
Er zijn hele mooie (kontakt-achtige) programma's die alles meeschalen met het Tempo van je sessie.. zo kan je (je eerste partij) inspelen op een wat losse beat, die al enigzins in de feel is van het nummer. Daarna kan je die uitzetten, vervangen, whatever

Wat voor programma bedoel je precies met "kontakt-achtige" ?
 
Eh, ja eigenlijk gewoon Kontakt Libraries en alles wat daar op lijkt.. waarbij e.e.a. wat vloeibaarder is, omdat het meteen met tempo settings meegaat in je DAW.
Zo kan je toch een beat aanzetten met een losse vibe, maar ben je niet meteen gebonden aan het tempo van die sample
 
Back
Top