Wat is je signature sound?

Signature sound gaat over onderscheidend tov de rest.

Het grote publiek zit helemaal niet te wachten op onderscheidende muziek.
Maar dat de artiest onderscheidend gedrag vertoont.. :-)
 
Laatst gewijzigd:
Het grote publiek zit helemaal niet te wachten op onderscheidende muziek.
Maar dat de artiest onderscheidend gedrag vertoont.. :-)

Misschien moet je het stuk eens lezen waar dit topic op gebaseerd is.
 
Misschien moet je het stuk eens lezen waar dit topic op gebaseerd is.

Wat ik bedoel is dat sommige muziekliefhebbers open staan voor iets anders dan doorsnee.
Maar dat als je iets te aparte muziek maakt, je doorgaans geen groot publiek krijgt.

En ik denk ook dat iemand die qua persoon goed ligt bij de mensen ook eerder succes heeft als artiest..
 
Laatst gewijzigd:
Hmmm, valt me vooralsnog wat tegen. Maar, hoe zal ik het zeggen... mensen vinden het wel heel herkenbaar. Misschien dat ze daarom meestal maar kort luisteren.

Wat enorm kan helpen is een koptelefoon met ducktape vast maken aan de luisteraar op zo'n manier dat deze ook niets meer ziet. Ik noem het de 'Mummy Sound Experience'.
Doordat je niets meer ziet ben je volledig gefocused op de muziek (en het loskomen). Achteraf beschrijven mijn luisteraars de ervaring als een enorme bevrijding.
Niet iedereen is er altijd even blij mee, maar voor een signature sound- en beleving, moet je soms wat extra doen.
 
Van deze voorbeelden kan ik alleen een signature bij Daft Punk verzinnen, de vocoder.

Signature is niet een enkel geluid of apparaat, het gaat om daadwerkelijk alles. Het punt is dat je een Daft Punk of Prodigy track kan herkennen als zijnde, zonder dat je dat van te voren weet. Die hebben dus een duidelijke handtekening.
 
Hmm. Avicii herken je direct als Avicii. The Chemical Brothers hebben een unieke sound. En Basement Jaxx, The Prodigy en Daft Punk ook. Jaja, niet de minsten. Maar als je naar de gemiddelde EDM- of trancetrack luistert is het volstrekt inwisselbaar.

Beetje nutteloze discussie.
Je kan dus alleen een 'signature sound' hebben als je bekend bent of op zijn minst genoeg luisteraars hebt die je tracks kunnen herkennen. ook nieuwe tracks die ze nog niet eerder gehoord hebben.

Als je niet bekend bent dan vergelijken mensen vaak je muziek met iets dat ze all kennen.
 
Wat ik bedoel is dat sommige muziekliefhebbers open staan voor iets anders dan doorsnee.
Maar dat als je iets te aparte muziek maakt, je doorgaans geen groot publiek krijgt.

En ik denk ook dat iemand die qua persoon goed ligt bij de mensen ook eerder succes heeft als artiest..

Dat zeiden ze over Aphex Twin ook. En hij had toch echt een top 40 hit.

Apart zegt nog niks. Het gaat ook over kwaliteit. Drm dat er ook gesproken wordt over een signature sound.

En dat er veel goede maar aparte muziek niet vaak is doorgebroken komt gewoon door de muziekbiz van de laatste 50 jaar. Als het niet goed gepromoot wordt gaan mensen het nooit horen. En wat je niet hoort kan je ook niet leuk vinden.
 
Beetje nutteloze discussie.
Je kan dus alleen een 'signature sound' hebben als je bekend bent of op zijn minst genoeg luisteraars hebt die je tracks kunnen herkennen. ook nieuwe tracks die ze nog niet eerder gehoord hebben.

Als je niet bekend bent dan vergelijken mensen vaak je muziek met iets dat ze all kennen.

Wat een vreemde reactie. Lijkt me toch vanzelfsprekend dat we het enkel hebben over tracks van muzikanten die je kent? Lijkt me nogal logisch dat niemand een Aphex Twin track herkent als ze nog nooit van Aphex Twin hebben gehoord, toch? :? Verder heeft dat niks met bekendheid te maken, er zijn genoeg forumleden hier waarvan ik blind zou kunnen herkennen dat zij een track hebben gemaakt, terwijl er genoeg zijn waarvan ik ze niet van andere muzikanten zou kunnen onderscheiden, los van hoe bekend ze zijn.

Dat zeiden ze over Aphex Twin ook. En hij had toch echt een top 40 hit.

Apart zegt nog niks. Het gaat ook over kwaliteit. Drm dat er ook gesproken wordt over een signature sound.

En dat er veel goede maar aparte muziek niet vaak is doorgebroken komt gewoon door de muziekbiz van de laatste 50 jaar. Als het niet goed gepromoot wordt gaan mensen het nooit horen. En wat je niet hoort kan je ook niet leuk vinden.

En Richard's hits zijn ook vrij duidelijk veel toegankelijker dan vele andere nummers die hij maakt. Lijkt me vrij logisch dat hoe verder je streeft van de norm des te eerder je bij een niche publiek terecht komt, los van kwaliteit. Signature sound staat daar geheel los van, zoals hierboven aangetoond met wat grappen kan je met complete bagger ook een hele duidelijke handtekening neer zetten.
 
Bij mij is het nogal uitéénlopend.
Ben ook wel erg geïnspireerd door de 90's.
Ik wil vooral pakkende melodieën maken.
Verder werk ik ook wel veel met delays etc.
Helaas heb ik nog weleens tracks die off-tune kunnen klinken en daar baal ik flink van.
Kan hier echt te slordig in zijn.
 
Laatst gewijzigd:
Wat een vreemde reactie. Lijkt me toch vanzelfsprekend dat we het enkel hebben over tracks van muzikanten die je kent? Lijkt me nogal logisch dat niemand een Aphex Twin track herkent als ze nog nooit van Aphex Twin hebben gehoord, toch? :?

Ja daar heb je wel een goed punt.
 
Hmm. Avicii herken je direct als Avicii. The Chemical Brothers hebben een unieke sound. En Basement Jaxx, The Prodigy en Daft Punk ook. Jaja, niet de minsten. Maar als je naar de gemiddelde EDM- of trancetrack luistert is het volstrekt inwisselbaar.

Van deze voorbeelden kan ik alleen een signature bij Daft Punk verzinnen, de vocoder.

Zero 7 vond ik indertijd ook wel een bandje die je meteen herkent.
Ozric Tentacles, Sphongle, Arkenstone, Fat Boy Slim vind ik ook bands/artiesten met een eigen sound.
Het is natuurlijk met nogal electronisch georiënteerde muziek wat lastig, dat lukt alleen maar als je ieder keer een beetje dezelfde aanpak hebt.
Vroeger (40 jaar geleden) was dat veel makkelijker omdat er veel minder aanbod was.
 
Laatst gewijzigd:
Ik vind het verwarrend, een sound hebben is hetzelfde als een signature sound hebben? Ik kan sommige dansers aan hun silhouet herkennen zonder dat ze hun signature move gedaan hebben.
 
Ik vind het verwarrend, een sound hebben is hetzelfde als een signature sound hebben?

Dat vind ik wel dat als je erin slaagt om telkens herkenbaar te zijn, dan laat je horen wie je bent.
Mark Knopfler herkent ook iedereen als ie gitaar begint te spelen.

Sommigen veranderen ook soms zoals Future sound of London want als je Lifeforms beluistert of Papua New Guinea dan is het verschil zo groot dat het makkelijk 2 verschillende bands kunnen zijn.

In ieder geval heb ik nog geen signature sound omdat ik veel te weinig tracks produceer.
Bij ons op het forum vind ik MacGyverGear bijv altijd wel herkenbaar; altijd een beetje dezelfde stijl (zolang ie geen free jazz speelt ;))
 
Beetje nutteloze discussie.
Je kan dus alleen een 'signature sound' hebben als je bekend bent of op zijn minst genoeg luisteraars hebt die je tracks kunnen herkennen. ook nieuwe tracks die ze nog niet eerder gehoord hebben.

Ben ik het niet mee eens.
Veel mensen kennen Bill Nelson niet of Lenny Breau maar welke plaat je ook opzet; ze klinken altijd hetzelfde omdat ze uniek zijn.
Juist dat unieke geeft de signature aan je sound.
Neem Phil Spector vroeger, veel mensen in de sixties kenden wel de hits maar voor de gemiddelde luisteraar waren het de Supremes, Shirelles of the Crystals en niet de producer.
Maar de dames waren inwisselbaar en toch was de sound herkenbaar.
Hij had wel een hele eigen manier van werken en daardoor een zeer herkenbare sound.
 
Laatst gewijzigd:
Ik vind het verwarrend, een sound hebben is hetzelfde als een signature sound hebben? Ik kan sommige dansers aan hun silhouet herkennen zonder dat ze hun signature move gedaan hebben.

Signature move heeft daar ook niks mee te maken, als je het met dansers vergelijkt gaat het meer om de manier waarop, het algeheel, hetgeen ze anders maakt van een andere danser, maar de vergelijking met muziek en dans gaan hier sowieso niet op.
Hetgeen een track voor jou herkenbaar maakt dat het van een bepaalde artiest is, zonder dat je de track al kende, zonder dat je wist van wie de track was is wat de handtekening maakt. Het zit 'em in vrijwel alles: De stijl van spelen, componeren, zingen, schrijven, mixen, etcetera.
 
Wanneer men luistert naar de vroege Nederlandse Elektronische muziek komen 2 mooie voorbeelden van verschillen naar voren.
De componist Jan Boerman waarbij zijn meeste werken 'gekleurd worden' door het z.g.n. Tertsfilter:



De componist Gottfried Michael Koenig waarbij FM, RM en AM klanken de kleuring bepalen:



Dus ieder een zeer onderscheidend geluid.
 
Wat een vreemde reactie. Lijkt me toch vanzelfsprekend dat we het enkel hebben over tracks van muzikanten die je kent? Lijkt me nogal logisch dat niemand een Aphex Twin track herkent als ze nog nooit van Aphex Twin hebben gehoord, toch? :? Verder heeft dat niks met bekendheid te maken, er zijn genoeg forumleden hier waarvan ik blind zou kunnen herkennen dat zij een track hebben gemaakt, terwijl er genoeg zijn waarvan ik ze niet van andere muzikanten zou kunnen onderscheiden, los van hoe bekend ze zijn.



En Richard's hits zijn ook vrij duidelijk veel toegankelijker dan vele andere nummers die hij maakt. Lijkt me vrij logisch dat hoe verder je streeft van de norm des te eerder je bij een niche publiek terecht komt, los van kwaliteit. Signature sound staat daar geheel los van, zoals hierboven aangetoond met wat grappen kan je met complete bagger ook een hele duidelijke handtekening neer zetten.

Je snapt het niet. Ik heb over onderscheidend tov de rest. Richard’s hit valt compleet. En ik herhaal. Compleet buiten wat er toen nog meer in de top 40 stond. En het is zelfs zo revolutionair dat nul maar dan echt nul mensen in de buurt zijn gekomen van die sound. Laat staan in de top 40. Over daft punk kunnen we nog over discussiëren.

En nee grappen bewijzen helemaal niets. Nog effe en we moeten komieken nog serieus gaan nemen ook. Oh man. Hahahaha

Nog effe en jullie roepen dat die toilet van duchamp gewoon mainstream kunst was. :D
 
Ik heb over onderscheidend tov de rest. Richard’s hit valt compleet. En ik herhaal. Compleet buiten wat er toen nog meer in de top 40 stond. En het is zelfs zo revolutionair dat nul maar dan echt nul mensen in de buurt zijn gekomen van die sound. Laat staan in de top 40. Over daft punk kunnen we nog over discussiëren.

En nee grappen bewijzen helemaal niets. Nog effe en we moeten komieken nog serieus gaan nemen ook. Oh man. Hahahaha

Nog effe en jullie roepen dat die toilet van duchamp gewoon mainstream kunst was. :D

Ja precies, zo moeilijk kan het toch niet zijn?
Iedereen die zich met muziek bezighoud en je meteen herkent; of het nou akoustisch, electrisch analoog of digitaal is dat maakt niet uit.
Het gaat om je eigen sound/geluid en of je muzikant, producent of songwriter bent maakt ook niet uit.
Daar heeft bekendheid niets mee te maken, je bent origineel/uniek of niet.
Ik durf te stellen dat door het uniek zijn er heel wat artiesten juist niet bekend zijn geworden omdat alleen een klein publiek het wist te waarderen want ze weken teveel af voor veel mensen.
Maar evengoed kan je bekend zijn en toch heel populair; Micheal Jackson of Frank Sinatra die herkent iedereen maar ze klinken wel uniek.
Neem nou gewoon zo'n oudje als Burt Bacharach/Hal David, die songs zijn zijn door tig artiesten gecoverd maar je herkent meteen wie de songwriters waren als je die platen hoort.
Bijv Chique in de tijd van de disco; of ze nou zelf een plaat maakten of voor anderen produceerden; je hoorde duidelijk het stempel van Chique door de muziek en zo kan je nog talloze artiesten noemen.
Om maar even bij Daft Punk/Get Lucky te blijven; daar hoor je ook duidelijk Nile Rodgers z'n sound in terug en misschien wel meer dan dat Daft Punk iets eigens heeft?

Over het toilet van Duchamp; apart was het wel maar van mij mogen ze het door de plee spoelen. :D
Maar goed; over kunst kan je eindeloos ouwehoeren natuurlijk.
 
Laatst gewijzigd:
Back
Top